بررسی ساختار نظام سیاسی ایران در شاهنامه ی فردوسی
thesis
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور استان مازندران - دانشکده علوم انسانی
- author ابوذر خسروی
- adviser حسین فامیلیان علی عسگری
- Number of pages: First 15 pages
- publication year 1390
abstract
نظام سیاسی ایران در شاهنامه، پادشاهی است که در آن جنبه ی یکتا سالاری مثبت (مونارشی) و منفی (تیرانی) منعکس شده است. این نظام از نظر شکل، بین نظام تکبافت پیچیده و فدرالیسم در نوسان است. فره ی ایزدی، دادگری، خسرو نژاد بودن، به سیره ی پادشاهان گذشته رفتن، دین و اقدامات رفاهی از عوامل مشروعیت پادشاه هستند که نبود آنها، حکومت پادشاه را غیر مشروع می کند. قدرت به صورت یک جانبه و عمودی اعمال می شود. وجود حلقه های دیگر قدرت سیاسی در کنار پادشاه، از استبداد او می کاهد و او را محدود می کند. پادشاهان به صورت موروثی، انتخابی، قیام و شورش و به کمک شاهان دیگر کشورها، تاج و تخت را تصاحب می کنند. نیروهای اجتماعی و نهادهای سیاسی-نظامی و اداری علاوه بر خویش کاری و وظیفه ی خود، در تصمیمات کلان سیاسی دخالت می کنند و در تحولات سیاسی نقش دارند. طبقات اجتماعی و دین در شاهنامه، در مسائل سیاسی فعال هستند. فرآیند نهادسازی سیاسی در دوره های اساطیری، پهلوانی و تاریخی تدریجی بوده و سیر تکاملی را طی می کند.
similar resources
ساختار منسجم آغاز حکومت در شاهنامه فردوسی
چکیده شاهنامه در عین تعدد و گستردگی منابع، به‌صورتی منظم ومنسجم در یک کلّ یگانه و یک‌پارچه سروده شده است. انعکاس این انسجام و یک‌پارچگی را در پنجاه دوره حکومتی در کلّ اثر می‌توان مشاهده کرد. دوره‌های پادشاهی از ساختاری هم‌آهنگ و مشترک برخوردار است. محقق با این فرض که آغاز حکومت در شاهنامه دارای ساختاری یک‌پارچه...
full textخرد سیاسی در شاهنامه فردوسی مبانی و ساختارها
«خرد» را می‌توان مهم ترین مفهوم مطرح شده در شاهنامه فردوسی دانست. این مفهوم هنگامی که در عرصه اداره کشور و اعمال حکمرانان قرار می‌گیرد رنگ و بوی سیاسی می‌یابد و می‌توان از آن به عنوان «خرد سیاسی» تعبیر کرد. لازمه پرداختن به خرد سیاسی و جوانب و کارکردهای آن آگاهی از مبانی و ساختارهای آن است. این مبانی قابل استخراج از متون کهن ایران باستان که شاهنامه فردوسی تا حد زیادی متاثر از آنها می‌باشد، عبا...
full textآیین‌های سوگواری و مرثیه خوانی در شاهنامه ی فردوسی
در ایران باستان نیز همانند همه‌ی ملت‌ها مرثیه‌سرایی و عزاداری برای مردگان به شکل‌های مختلف مرسوم بوده است. یکی از ارجمندترین منابع شناخت ما از آداب و رسوم ایرانیان کهن، کتاب ارزشمند شاهنامه است. فردوسی با استادی خاص خود آیین‌های سوگواری را به تصویر کشیده است. سوگواران به خاطر از دست رفتگان، بیقراری و مویه می‌کردند، بر خاک می‌افتادند، موی و روی خود را می‌کندند و جامه بر تن را چاک می‌زدند. آیین‌ه...
full textآیین‌های سوگواری و مرثیه خوانی در شاهنامه ی فردوسی
در ایران باستان نیز همانند همه‌ی ملت‌ها مرثیه‌سرایی و عزاداری برای مردگان به شکل‌های مختلف مرسوم بوده است. یکی از ارجمندترین منابع شناخت ما از آداب و رسوم ایرانیان کهن، کتاب ارزشمند شاهنامه است. فردوسی با استادی خاص خود آیین‌های سوگواری را به تصویر کشیده است. سوگواران به خاطر از دست رفتگان، بیقراری و مویه می‌کردند، بر خاک می‌افتادند، موی و روی خود را می‌کندند و جامه بر تن را چاک می‌زدند. آیین‌ه...
full textMy Resources
document type: thesis
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور استان مازندران - دانشکده علوم انسانی
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023